Noorwegen 2000

Zondag 16 juli: Flåm - Geilo 's Ochtends is ligt er een kollosaal cruiseschip in de haven van het dorpje Flåm. Om vanuit Flåm Geilo te bereiken had Cycletours twee opties bedacht. Een: de trein van Flåm naar Geilo pakken en daarna het laatste stukje fietsen en twee: de hele rit van 125 kilometer zelf doen. Tessa had al gewaarschuwd dat de tweede optie onbegonnen werk was. De rit was al aan de lange kant, maar daarbij was het terrein op veel plaatsen mountainbike only. En dus gingen we allemaal op weg naar het station. Op de weg er naar toe was overduidelijk een kolos van een cruiseschip te zien, die in Flåm aangemeerd was. Al wandelend naar het station zie ik dat mijn fietscomputer niet verder wil. Hij blijft staan op 601 kilometer. Op het station worden de fietsen ingeladen en de trein vertrekt. We zijn aan boord van de bekende treinverbinding van Flåm naar Myrdal (nog te zien geweest in een veilige EO uitzending over beroemde treinen). In de treincoupé vertelt een dame van de spoorwegen iets over de verbinding en wat er buiten zoal te zien is. De trein tussen Flåm en Myrdal. De Rjoandefossen. En er is nogal wat te zien. Noorwegen blijft verbluffen. Al gauw zien we onderweg de Rjoandefossen, een waterval die met veel kracht van een rots lijkt gespoten te worden. Een regenboog tekent zich om het vrij vallende water. Weer verderop loopt een waterval honderden meters omlaag, langs een soort trappetje. Watervallen zie je overal. Dan komt Pinnelia in beeld met een lange haarspeldklim in beeld. Niet ondenkbeeldig dat dit onderdeel was van de lange etappe. Op deze plek zijn ook drie niveaus van de spoorweg te zien. Dit plekje heet Pinnelia. Het weggetje had onderdeel van fietsroute kunnen zijn. Dan stopt de trein bij een perronnetje en we gaan er allemaal uit om de Kjosfossen te zien. Deze machtige waterval kan van nabij bekeken worden. Je kunt er de mooiste plaatjes schieten, terwijl je langzaam nat wordt van de fijne, opgespatte, waterdruppels. Zulke tussenstations tussen Gouda en Amsterdam zouden niet snel gaan vervelen, denk ik. De Kjosfossen. In Myrdal moeten we overstappen. De fietsen worden maar net op tijd ingeladen, want de trein vertrekt onmiddelijk. Vanuit de trein zien we een landschap dat nog steeds mooi is: overal ligt nog sneeuw. Af en toe zien we een moeilijk begaanbaar weggetje. Zou dit de lange route zijn? Soms liggen er enorme keien op de weg, dan zien we dat er een stenen brug ingestort is. Je zal er maar staan na 80 kilometer: springen? waden in het koude water? Op station Finse gaan Ad, Henri en Ralph zich wagen aan de laatste 55 kilometer over ruig terrein. De rest gaat verder naar het station Geilo. Geilo is een wintersportplaatsje met aardig wat winkels. Een mooie gelegenheid om alvast een afscheidskadootje te zoeken voor onze begeleidsters. De camping is een druk, maar dor, grasveldje waar we onder andere een Nederlands gezin zit voor de camper. Het contrast tussen de fitgereden fietsers en landgenoten met overgewicht en een zoon die de camping niet verlaat is groot. Station Myrdal.