Noorwegen 2000

Donderdag 20 juli: de weg terug Een kopje koffie in afwachting van de juiste boot. Half zes moeten we op: tas inpakken, tent afbreken en de luifel afbreken om om half acht in te kunnen checken voor de boot van acht uur. Als alles routinematig ingepakt is, fietsen we het laatste stuk naar de haven. Daar blijkt om acht uur helemaal geen boot vanuit Larvik te vertrekken. Paniek, verwarring. Tessa zal 'het kantoor' bellen, maar... die zijn er alleen tijdens kantooruren. 'Het kantoor' meldt uiteindelijk dat wel voor die tijd gereserveerd is, maar het is al te laat en er is geen boot. Dan wordt het de boot van Larvik naar Hirsthals om kwart over elf. Ondertussen nuttigen we een kopje koffie op kosten van Cycletours. Het plaatselijke café serveert flink formaat kopjes koffie. Vaarwel Noorwegen. Als de boot dan arriveert, nemen we afscheid van Tessa, Adele gaat mee terug. Als de boot vertrekt is het weer schitterend. Vanaf de reling zien we toe hoe dat mooie land, Noorwegen, van ons verwijdert. Voor Adele heb je eigenlijk een sneller fototoestel nodig. 's Middags eet ik met Ronnie, Henri en Jacques in een restaurant op het schip zwiebelsuppe en entrecôte. Daarna gaan we de tax-free shop eens bekijken. Daar blijkt dat tax-free niet gelijk staat aan goedkoop. Wat chocola en een koekastmagneet rijker verschijn ik op het dek, waar Adele zo maar ergens op een open stuk is gaan liggen. Er ligt iets op het dek. Alternatief zonnedek. Als we in Hirsthals, Denemarken, worden gedropt, is het nog twee uur en drie kwartier wachten op de Oad bus, die ons meeneemt naar het vlakke Nederland zonder z'n machtige watervallen, besneeuwde bergen en kollosale fjorden. Waarom ga ik terug? Waarom??